زمینه و هدف: بیماریهای قلبی- عروقی مهمترین علت مرگ و میر در سراسر جهان و ایران میباشد. با توجه به ارتباط بین بیماریهای قلبی- عروقی و وضعیت تغذیه و از طرف دیگر گرایش و تمایل بیشتر مردم به خوردن غذا در رستورانها و هتلها، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش بر آگاهی و نگرش سرآشپزهای رستورانها و هتلهای شهر یزد در خصوص پیشگیری از فاکتورهای خطر بیماریهای قلبی- عروقی طراحی و اجرا شد. روش کار: پژوهش حاضر مطالعهای نیمه تجربی بود. همه سرآشپزان رستورانها و هتلهای شهر یزد به دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 39 نفر) تقسیم شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. پرسشنامههای پیش آزمون، قبل از آموزش و پرسشنامه پس آزمون، یک هفته پس از اتمام دوره آموزشی تکمیل و دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های مورد نیاز تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: هر چند میانگین نمره آگاهی و نگرش قبل از آموزش بین دو گروه آزمون و کنترل اختلاف معنیداری نداشت، ولی یک هفته پس از آموزش، آگاهی اختلاف معنیدار داشته (001/0>p) اما نگرش اختلاف معنیداری نداشت. در گروه آزمون میانگین نمره آگاهی و نگرش قبل از آموزش با یک هفته پس از آموزش دارای اختلاف معنیداری بود (به ترتیب 001/0>p و 001/0=p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش مبنی بر آگاهی متوسط سرآشپزان قبل از آموزش و تاثیر چشمگیر آموزش بر آگاهی، از طرف دیگر نقش سرآشپزان در سلامت قلب و عروق مردم، افزایش اطلاعات سرآشپزان از طریق برگزاری برنامههای مدون آموزشی در مراکز مشاوره و ارائه خدمات آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت سراسر کشور، همچنین از طریق پوستر، پمفلت، رادیو و تلویزیون پیشنهاد میگردد.
Shahbazi H, Mazloomi Mahmodabadi S, Mobasheri M, Mozaffari Khosravi H, Karimi M, Esmaili A. Education Effect on Knowledge and Attitude of Chefs of Hotels and Restaurants’ in Yazd to Prevent Risk Factors of Cardiovascular Diseases in 2012. j.health 2015; 6 (1) :86-101 URL: http://healthjournal.arums.ac.ir/article-1-530-fa.html
شهبازی حسن، مظلومی محمود آباد سید سعید، مباشری محمود، مظفری خسروی حسن، کریمی مسعود، اسماعیلی عباس. تأثیر آموزش بر آگاهی و نگرش سرآشپزهای رستورانها و هتلهای شهر یزد در خصوص رفتارهای پیشگیری کننده از عوامل خطر بیماریهای قلبی- عروقی در سال 1390. سلامت و بهداشت. 1394; 6 (1) :86-101