زمینه و هدف: بسیاری از بیماری‏های دوره بزرگسالی ریشه در تغذیه زمان کودکی دارند و بخش عمده‏ای از الگوها و عادات غذائی انسان‏ها در کودکی شکل می‏گیرد. بکارگیری راهکارهایی مانند آموزش بهداشت برای بهبود الگوی تغذیه‏ای و ارتقای سطح سلامت مادران در صدر اولویت‏های بهداشت تغذیه‏ای قرار دارد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر روش‏های آموزش کارکنان بهداشت بر آگاهی مادران از تغذیه شیرخوار و تغییرات آنتروپومتریک شیرخواران آنان انتخاب و اجرا گردید. روش کار: این طرح یک مطالعه شبه تجربی بود. در این طرح، تاثیر آموزش حضوری و غیرحضوری مورد بررسی قرار گرفت. جامعه پژوهشی ما مادران دارای شیرخوار زیر 6 ماه بود. در این مطالعه، تعداد 303 نفر از 16 مرکز بهداشتی بصورت تصادفی ساده بعنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‏ها یک پرسش‏نامه معلم‏ساخته بود. یافته‏های این تحقیق در نرم افزار SPSS و با آمار توصیفی- تحلیلی آنالیز گردید. یافته‏ها: نتایج نشان داد که میانگین سن مادران 8/5 ±9/26 بود، حدود 10% مادران شاغل بوده و 75% فقط از شیرخودشان برای تغذیه نوزاد استفاده می کردند. اختلاف معنی‏داری بین سطح دانش تغذیه مادران در مورد تغذیه کودکان قبل و بعد از آموزش تغذیه مشاهده شد (05/0p<). بین روش‏های آموزش و سطح آگاهی بعد از آموزش تفاوت معنی‏داری وجود داشت (05/0p<). اختلاف آماری معنی‏داری بین قد و وزن قبل و بعد از آموزش مشاهده گردید (05/0p<). نتیجه‏گیری: هر چند آموزش حضوری کارکنان از آموزش غیر حضوری موثرتر بود، ولی هر دو روش در افزایش آگاهی مادران و تغییرات آنتروپومتریک کودکان موثر بودند. لذا باید انواع آموزش‏ها ارائه گردد تا آگاهی و رفتارهای ارتقاء‏دهنده سلامت مادران افزایش یابد. اما بایستی به آموزش چهره به چهره با انگیزه و آمادگی قبلی کارکنان، بیشتر توجه شود.