زمینه و هدف: سلامت عمومی می‏تواند به‏وسیله فاکتور‏های شغلی تحت تأثیر قرار گیرد. هدف از این پژوهش بررسی نقش سلامت عمومی در رضایت شغلی کارگران کارخانه نئوپان خلخال می‏باشد. روش کار: این پژوهش از دسته مطالعات توصیفی و مقطعی بوده که در آذر ماه سال 1391 انجام شده است. محیط پژوهش کارخانه نئوپان خلخال و جامعه پژوهش 98 نفر از کارگران شاغل در شیفت‏های مختلف کارخانه بود. ابزارگردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) و پرسشنامه استاندارد (JDI-55) بود. تحلیل آماری داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار آماری SPSS-16 و شاخص‏های آمار توصیفی و محاسبه ضریب همبستگی انجام شد. یافته‏ها: بین سلامت عمومی و رضایت شغلی همبستگی معنی‏دار و مثبت وجود داشت (00001/0p<). همبستگی بین سلامت عمومی و رضایت شغلی در محیط کار (0001/0p<)، حیطه‏ سرپرست (006/0=p)، حیطه‏ همکاران (002/0=p)، حیطه‏ فرصت‏های ترفیع (011/0=p) و حیطه‏ شرایط محیط کار (004/0=p) مثبت و معنادار بوده در حالی که با حیطه‏ پرداخت‏ها (092/0=p) بدون همبستگی بود. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین سلامت عمومی و رضایت شغلی کارگران، بر لزوم فراهم نمودن ایمنی و استاندارد محیط کار، فرصت ترفیع بموقع و مناسب، بهبود شرایط محیط کار تاکید می‎‏گردد.