مقدمه و هدف: در عصر حاضر با پیشرفت‏های چشمگیر در امر بهداشت و پیشگیری از بیماری‏های عفونی و غیرعفونی و فراهم شدن وسایل آسایش و رفاه و در نتیجه کاهش میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‏ها، حوادث یکی از علل عمده مرگ و میر و معلولیت بوده و پس از بیماری‏های قلبی و عروقی و سرطان در رتبه سوم قرار دارد. هدف از این مطالعه بررسی حوادث ناشی از کار کارخانه قند در یک دوره 12 ساله (1390-1379) می‏باشد. روش کار: در این پژوهش که به‏صورت گذشته نگر حوادث ناشی از کار در کارخانه قند در یک دوره زمانی 12 ساله بین دو گروه شاغلین رسمی و پیمانکاری که صرفاً در بهره‏برداری و تعمیرات مشغول به‏کار بوده اند به روش‏های ضریب تکرار حادثه و ضریب شدت حادثه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: نتایج بیانگر این است که بیشترین فراوانی حوادث کارخانه قند در سال 1380 به تعداد 399 حادثه ناتوان کننده بوده که ضریب تکرار حادثه آن برابر با 33/19 و میزان شدت حادثه به‏دست آمده نیز 34/82 بود. کمترین فراوانی حوادث مربوط به سال 1390 که به تعداد 83 حادثه ناتوان کننده بوده که ضریب تکرار حادثه آن 24/2 و میزان شدت حادثه محاسبه شده 23/11 بوده است. با بررسی حوادث می‌توان استنباط کرد که بروز حوادث از سال 1387 روند کاهشی داشته است. نتیجه گیری: کاهش خطر بروز حادثه از سال 1387 نشان‏دهنده موفقیت برنامه‏های حفاظتی و آموزشی که بعد از جذب کارشناس بهداشت حرفه‏ای در سال 1386 و دیدگاه خوب مدیریت نسبت به مسایل ایمنی کارخانه بوده است. اگر این برنامه‏ها ایمنی و راهکارهای پیشنهادی بیشتر در کارخانه مورد توجه قرار گیرد، موجب کاهش بیشتر حوادث خواهد شد.