زمینه و هدف: مخارج مستقیم خانوار برای مراقبت سلامت میتواند به عنوان بزرگترین مولفه مخارج خانوار بعد از هزینه برای مواد غذایی تخمین زده شود. هدف از این مطالعه نابرابری در مخارج سلامت و اثرات فقرزایی ناشی از آن در جمعیت شهری کرمان میباشد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع مقطعی و کاربردی بود. برای نمونه‌گیری از روش نمونه‌گیری تصادفی سهمیه‌ای استفاده شد. برای بررسی احتمال مواجه شدگی خانوارها با هزینههای منجر به فقر سلامت و ارتباط آن با متغیرهای مستعدکننده و توانمندکننده از مدل آزمون کای دو پیرسون و جداول متقاطع با استفاده از نرم افزار Excel و Stata استفاده شد. برای تعیین شاخص تمرکز از فرمول ضریب جینی بهره گیری شد.
یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد متغیرهای مهمی از قبیل وضعیت اقتصادی خانوار، جنس سرپرست خانوار، تحصیلات سرپرست خانوار و وجود فرد بالای 65 سال در مواجه شدگی خانوار با هزینه های منجر به فقر سلامت نقش کلیدی دارند. شاخص تمرکز در مواجهه با هزینه های منجر به فقر سلامت برابر با 69/0- بود و شاخص تمرکز در مخارج سلامت برابر با 385/0- بدست آمد.
بحث و نتیجه گیری: نابرابری در مخارج مراقبتهای سلامت به برخی از متغیرهای مستعدکننده که اثرات آنها در بطن پژوهش حاضر نشان داده شد وابسته می باشد، لیکن بهبود متغیرهای اجتماعی و اقتصادی اثرگذار می تواند در کاهش نابرابری های مخارج مراقبتهای سلامت و کاهش اثرات فقرزایی آنها موثر باشد.
Rezapoor A, Baghi A, Adham D, Ebadifard Azar F, Bagheri Faradonbeh S, Orumiei N, et al . Inequality in Health Expenditure and Impoverishment Impacts Resulting from It in Kerman. j.health 2016; 7 (2) :146-157 URL: http://healthjournal.arums.ac.ir/article-1-911-fa.html
رضاپور عزیز، باقی احمد، ادهم داود، عبادی فرد‌آذر فربد، باقری فرادنبه سعید، ارومیه‌ای نادیا، و همکاران.. نابرابری در مخارج سلامت و اثرات فقرزایی ناشی از آن در جمعیت شهری کرمان. سلامت و بهداشت. 1395; 7 (2) :146-157
