زمینه و هدف: تاثیر برنامه های آموزشی جاری در سیستم بهداشتی بر بهبود وزنگیری مادران و کودکان مشخص نشده است، هدف این مطالعه تعیین تاثیر مداخله آموزشی توسط کارشناس تغذیه و ماما بر افزایش وزن زنان باردار و بهبود وضعیت رشد کودکان زیر 5 سال مبتلا به اختلال رشد بود.

روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی مداخله ای، نمونه های پژوهش شامل 410 مادر باردار و 305 کودک مبتلا به اختلال رشد بودند که به روش سرشماری انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمون توسط کارشناس تغذیه و گروه کنترل توسط کارشناس ماما تحت آموزش قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از نرمافزارهای spss-16، EpiInfo و آزمون ویلکاکسون و کای اسکوئر تحلیل شد.

یافته ها: بعد از مداخله آموزشی، وزن گیری کمتر از حد طبیعی مادران باردار در گروه آزمون، از 8/49 به 2/5 درصد و در گروه کنترل از 4/58 به 36 درصد کاهش یافت و تفاوت مابین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (0000/0p=). شیوع کم وزنی، کوتاه قدی، لاغری و چاقی بعد از مداخله آموزشی مابین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود.

نتیجه گیری: آموزش توسط کارشناس تغذیه نقش موثرتری در بهبود روند وزن گیری مادران باردار داشت، ولی تاثیر چشمگیری در بهبود وضعیت رشد کودکان زیر 5 سال نشان نداد. استفاده از نیروی مسلط به علوم تغذیه راهکار کافی برای ارتقاء وضعیت تغذیه ای اطفال زیر 5 سال نبوده و بررسی های جامعتری را می طلبد.