زمینه و هدف: ارزیابی وضعیت تغذیه یکی از اصول اساسی در پیشگیری از سوء تغذیه و بالا بردن سطح سلامتی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی شاخصهای تن سنجی و تعیین سطح فعالیت جسمی در دانش آموزان استثنایی بود.

روش کار: این مطالعه یک بررسی توصیفی مقطعی است که در سال 1391 در تهران بر روی 470 دانش آموز استثنایی 15-5 ساله انجام گرفت. اطلاعات مربوط به قد و وزن با استفاده از ابزارهای استاندارد و سطح فعالیت جسمی نیز از با استفاده از پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی گردآوری گردید. از آزمون های آماری تی تست، کای دو و ضریب همبستگی پیرسون برای آنالیز داده ها استفاده شد.

یافته ها: بر اساس شاخص توده بدن 6/12 درصد از دانش آموزان مورد مطالعه لاغر و یا بسیار لاغر، 1/38 درصد چاق و یا دچار اضافه وزن و 3/49 درصد نیز طبیعی و یا در وضعیت نرمال بودند. بر اساس شاخص قد برای سن 7/71 درصد از دانش آموزان کم توان ذهنی، 3/36 درصد از دانش آموزان ناشنوا و 7/17 درصد از دانش آموزان نابینا در مقایسه با استاندارد دچار کوتاهی قد بودند. ساعات انجام فعالیت شدید در دانش آموزان ناشنوا نسبت به دانش آموزان کم توان ذهنی به طور معنی داری بیشتر بود (05/0p<) و میزان ساعات نشستن در طول روز در دانش آموزان نابینا به طور معنی داری بیشتر از سایر دانش آموزان بود (05/0p<).

نتیجه گیری: به علت شیوع بالای سوء تغذیه در دانش آموزان استثنایی به کارگیری یک مداخله مناسب تغذیه ای در قالب برنامه ای جامع احتمالاً موفقیت آمیز خواهد بود.