زمینه و هدف: نانوذرات آهن صفر ظرفیتی NZVI)) در رفع آلودگی‌های زیست محیطی به طور وسیع به کار گرفته شده است. مطالعه‌ حاضر با هدف بررسی اثر ضد باکتریایی NZVIتثبیت شده بر روی E.coli به انجام رسید. روش کار: NZVI سنتز و مشخصات آن‌ با استفاده از XRDو SEM تعیین گردید. برای تثبیت سازی از کربوکسی متیل سلولز (CMC) استفاده شد. غیرفعال سازی E.coli با به‌کارگیری درصدهای وزنی مختلف CMCو غلظت‌های مختلف نانوذرات در زمان 30 دقیقه بررسی و جهت مقایسه اثر ضد باکتریایی نانوذرات تثبیت شده با نانوذرات ساده، غلظت g/l1/0 نانوذرات با سوسپانسیون باکتریایی اختلاط داده شد. واریانس سه طرفه و دانکن برای تحلیل آماری استفاده گردید. یافته‌ها: با افزایش غلظت نانوذرات و زمان تماس راندمان غیرفعال سازی E.coli افزایش، اما با افزایش درصد وزنی تثبیت کننده NZVI از راندمان غیرفعال سازی باکتری کاسته شد. به ازای همه سطوح غلظت باکتری و CMC به جز درصد وزنی 02/0، غلظت‌های 1 و 2 گرم در لیتر در مقایسه با 1/0 و 5/0 گرم در لیتر تفاوت معنی‏داری نشان داده و در غلظت‌های 1 و 2 گرم در لیتر راندمان 100% حاصل شد. بین نتایج حاصل از نانوذرات تثبیت شده و ساده اختلاف معنی‏داری وجود داشت، به طوری که پس از زمان تماس 120 دقیقه راندمان 100 درصد در کاربرد نانوذرات ساده و راندمان 78 درصد در مورد نانوذرات تثبیت شده حاصل گردید. نتیجه گیری: CMCاحتمالاً با ممانعت از تماس مستقیم نانوذرات و سلول‌های باکتری باعث کاهش برهم کنش آن‌ها شده ‌و سمیت نانوذرات آهن را نسبت به سلول‌های باکتری کاهش می‌دهد.