زمینه و هدف: حضور آرسنیک در منابع آب منجر به ظهور مشکلات مختلفی از جمله مشکلات پوستی، سرطان، فشار خون و... می­شود. هدف از این مطالعه، بررسی مقدار حذف آرسنیک از محیط‏های آبی با استفاده از نانولوله‏های کربنی در یک ستون جذب پیوسته بود.

روش کار: این مطالعه از نوع کاربردی و با مقایسه قبل و بعد بود. متغیرهای مستقل این پژوهش شامل دوز نانولوله­های کربنی، مدت زمان تماس و نقطه شکست بود که تاثیر این پارامترها  بر روی ظرفیت جذب آرسنیک مطالعه شد.

یافته­ها: نتایج این تحقیق نشان داد که ظرفیت جذب نانولوله‏های کربنی تک دیواره و چند دیواره به‏ترتیب حدود 148 و 95 میلی‏گرم بر گرم است. همچنین داده‏های آزمایشگاهی با استفاده از مدل ایزوترم فروندلیچ و لانگمویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده‏های تعادلی نشان داد که مدل ایزوترم لانگمویر برای توصیف رفتار جذب آرسنیک روی نانو لوله های کربنی بهترین تطابق را دارد.

نتیجه­گیری: با استفاده از نتایج این مطالعه می­توان به این نتیجه رسید که نانولوله‏های کربنی را می‏توان به‏عنوان یک جاذب موثر برای حذف آرسنیک از محلول‏های آبی با حجم بالا مورد استفاده قرار داد.