زمینه و هدف: آرایشگری ارحرفههای مهم وتأثیرگذاردرسلامتی جامعه است. اهمیت این موضوع درمیان زنان روزبهروز بیشتراحساس میگردد. لذا این مطالعه با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد بهداشتی آرایشگران زن شهر دامغان درسال 1389 انجام گرفت.
روش کار: این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی 87 آرایشگر زن شهر دامغان انجام شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بود که در چهار حیطه (آگاهی مرتبط با بهداشت فردی و شغلی، سنجش نگرش وتمایل به عمل، عملکرد بهداشتی آرایشگر و مقررات بهداشتی ماده 13) قرارداشت. دادهها با استفاده ازنرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: میانگین سنی آرایشگران 92/31 سال با انحراف معیار 6/7 تعیین گردید. 7/20% دارای تحصیلات دانشگاهی، 5/65% دیپلم وبقیه تحصیلاتی در سطح راهنمایی و پایینتر داشتند. 8% آرایشگران آگاهی بهداشتی در سطح بسیار خوب داشتند. 54% منبع دریافت اطلاعات بهداشتی آرایشگران، کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی بود. 69% آرایشگران از وضعیت بهداشت فردی مناسبی برخوردار بودند. 46% دارای کارت واکسیناسیون هپاتیت (کامل) بوده و 3/87% خود را در معرض ابتلا به بیماریهای عفونی ناشی از شغل عنوان کرده و 62% نگران ابتلاء به بیماری هپاتیت بودند. ارتباط معنیداری بین سابقه کار و روشهای صحیح گندزدایی وسایل کار وجود داشت (p<0.05).
نتیجهگیری: کمبودآگاهی بهداشتی در ارتباط با شغل و عملکرد ضعیف آرایشگران دراین خصوص، نیاز به افزایش سطح آگاهی، نگرش و عملکرد بهداشتی آنها از طریق برگزاری برنامههای آموزشی و بازآموزی دارد.