زمینه و هدف: دانشگاه و تجارب استرس‌زای آن ممکن است در افزایش مشکلاتی مانند فرسودگی، اضطراب، اختلالات رفتاری و دیگر بیماری‌های روانی نقش داشته باشند. از این رو، هدف از این تحقیق بررسی رابطه سلامت روانی و هوش هیجانی و مقایسه این متغیرهای روانی در دانشجویان پسر ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه پیام‌نور مرکز اردبیل می‌باشد. روش‌کار: در این مطالعه علی- مقایسه‌ای 120 دانشجوی ورزشکار و 120 دانشجوی غیر ورزشکار دانشگاه پیام‌نور مرکز اردبیل با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری هوش هیجانی از پرسش‌نامه هوش هیجانی شرینگ و همچنین برای اندازه‌گیری سلامت روانی از پرسش‌نامه GHQ-28 استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها بسته نرم‏افزار آماریSPSS نسخه 18 و آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد و سطح معناداری در تمامی فرضیه‌ها (05/0=α) در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین سلامت روانی و هوش هیجانی در هر دو گروه رابطه معنی‌دار مثبت وجود دارد. همچنین نتایج آزمون t-test مستقل تفاوت معنی‌داری را بین هوش هیجانی و سلامت روانی ورزشکاران و غیرورزشکاران نشان داد. یعنی هوش هیجانی و سلامت روانی ورزشکاران در مقایسه با غیرورزشکاران به‌طور معنی‌داری بالاتر بود. به علاوه یافته‌های دیگر تحقیق نشان داد افراد متأهل به‌طور معنی‌داری از سلامت روانی و هوش هیجانی بالاتری نسبت به افراد مجرد برخوردار هستند و هوش هیجانی و سلامت روانی دانشجویان رشته تربیت‏بدنی در مقایسه با سایر رشته‌ها به‌طور معنی‌داری بالاتر بود. نتایج تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد بین میزان سلامت روانی و هوش هیجانی بر حسب گروه سنی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: در کل چنین به نظر می‌رسد که زندگی دانشگاهی با استرس‌های متعدد و پیچیده‌ای عجین شده و توانایی مقابله با این استرس‌ها از طریق کسب توانمندی‌های هیجانی با مشارکت ورزشی، زمینه‌ حفظ و تأمین سلامت جسمی، عاطفی و روانی دانشجویان را فراهم می‌کند.