زمینه و هدف: نگرش مذهبی یکی از مفاهیم ضروری در سلامت گروه های آسیب پذیر اجتماع می باشد که با ایجاد معنا و هدف در زندگی به عنوان رویکردی مهم در ارتقاء کیفیت زندگی در نظر گرفته میشود. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش مذهبی و کیفیت زندگی مددجویان تحت پوشش سازمان بهزیستی میباشد.

�روش کار: نمونه پژوهش حاضر شامل 230 نفر (130نفر زن، 100 نفر مرد) از مدد جویان سازمان بهزیستی شهرستان دره شهر بودند که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان مقیاس نگرش مذهبی خدایاری فرد و مقیاس کوتاه ارزیابی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را تکمیل نمودند. در نهایت داده های بدست آمده با روش� همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و آزمون �tبرای دو گروه مستقل انجام گرفت.

یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مولفه های نگرش مذهبی با مولفه های کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنادار دارد (001/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد گرایش و عواطف دینی، باوردینی و شناخت دینی از مؤلفه های نگرش مذهبی توانستند 4/32 درصد واریانس کیفیت زندگی را تبیین کنند (001/0p<). همچنین نتایج نشان داد که بین دو گروه زنان و مردان در دو متغیر نگرش مذهبی و کیفیت زندگی� تفاوت معناداری وجود ندارد (01/0p<).

نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان به ضرورت تقویت نگرش مذهبی به عنوان عاملی تاثیرگذار بر کیفیت زندگی افراد متعلق به گروه های آسیب پذیر پی برد. این نکته کلیدی در کشوری با باورهای فکری، فرهنگی و مذهبی مانند ایران می تواند در طراحی برنامه های مراقبتی- درمانی برای این گونه افراد مفید و ضروری باشد.