زمینه و هدف: با تحول سیستم های صنعتی به سمت فن آوریهای نوین دیجیتالی مواجهه افراد با ترازهای بالای صدا در حال کاهش می‌باشد. اما از سوی دیگر مواجهه با صداهایی که تراز بالایی نداشته اما آزاردهنده‌اند یعنی صدای کم فرکانس مایه نگرانی است. نظر به اینکه صدای کم فرکانس علاوه بر محیطهای صنعتی در محیط هایی نظیر منازل مسکونی، دفاتر، محیطهای اداری، تجاری، اتاق‌های کنترل و غیره نیز یافت می‌شود لذا، مطالعه در خصوص اثر صدای کم فرکانس بر روی عملکرد ذهنی موضوع پژوهش برخی از محققین بوده است. اهمیت بررسی صدای فرکانس کم در مستندات مربوط به صدا در سازمان جهانی بهداشت نیز مشاهده می‌گردد با توجه به ضد و نقیض بودن نتایج مطالعات انجام شده در این زمینه، مرور این مطالعات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. روش کار: بیش از ۹۰ مقالۀ چاپ شده در مجلات معتبر علمی داخل و خارج از کشور در زمینۀ کارآیی ذهنی، خستگی و ناراحتی ناشی از صدای کم فرکانس و عوامل تاثیر گذار دیگر بر این موارد در حین انجام فعالیت فکری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج بررسی‌ها نشان داد که صدای کم فرکانس با ترازهای پایین در مقایسه با صدایی با تراز یکسان و الگوی فرکانسی یکنواخت در کلیه فرکانسها، زمان پاسخ دهی را بیشتر نموده و سرعت آموختن مطالب را کندتر می‌نماید. صدای کم فرکانس سبب کاهش عملکرد ذهنی در آزمون‌های نیازمند دقت و توجه می‌گردد. نتیجه گیری: صدای کم فرکانس نسبت به صدای رفرانس دارای ریسک تاثیرگذاری بالاتری بوده و در ارزیابیهای شغلی باید به آن توجه بیشتری مبذول داشت.

زمینه و هدف: رانندگان در معرض عوامل زیان آور و آسیب های شغلی مختلفی میباشند. مهمترین اثر صدا افت شنوایی میباشد. محافظت از شنوایی رانندگان از جهت ایمنی و بهداشتی امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین افت شنوایی رانندگان شهرستان فریدونکنار انجام شده است.

روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی ۱۵۰ نفر از رانندگان انجام شد. آستانه شنوایی رانندگان با اودیومتر اندازهگیری و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۷ آنالیز شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه سطح و میانگین آستانه شنوایی از آزمونهای ویلکاکسون و کروسکال والیس استفاده شد. همبستگی بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.

یافتهها: این مطالعه نشان داد که میانگین سنی رانندگان تاکسی خطی و رانندگان آژانس به ترتیب ۸/۱۰± ۵/۴۳ و ۳/۸±۷/۴۰ سال و متوسط سابقه کار در دو گروه رانندگان تاکسی خطی و آژانس به ترتیب ۹۴/۹± ۵/۹ و ۶/۵±۵۴/۶ سال میباشد. میانگین سطح افت شنوایی گوش راست و چپ رانندگان به ترتیب در رانندگان آژانس برابر با ۲/۴±۹۶/۱۲ و ۶۴/۴±۷۴/۱۲ و در رانندگان تاکسی خطی برابر با ۱۶/۵±۵۳/۱۲ و ۷/۱۲±۶۱/۱۵ دسی بل بود.

نتیجه گیری: وضعیت شنوایی رانندگان رضایت بخش بود. عدم ترافیک در خیابانها و کم بودن تعداد منابع آلودگی صوتی میتواند از دلایل اصلی پایین بودن مواجهه رانندگان این شهرستان با صدا باشد. میزان افت شنوایی در رانندگان تاکسی خطی بیشتر از رانندگان آژانس بود.

زمینه و هدف: صدا و روشنایی از عوامل زیان آور فیزیکی محیط کار هستند که بعنوان عامل استرس زا عمل میکنند. استرس شغلی در حوزه معینی از زندگی رخ میدهد و عوامل مشخصی در پدید آمدن آن نقش دارند، لذا هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین این دو عامل فیزیکی با استرس شغلی در دندانپزشکان می باشد.

روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی- تحلیلی بود که در بین ۱۵۰ نفر از دندانپزشکان شیراز نفر که بطور تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه استرس شغلی (ENSS)، دستگاه صداسنج و لوکسمتر بود. تجزیه و تحلیل بوسیله آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و T-test مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۹ صورت گرفت.

یافته ها: میزان صدا و شدت روشنایی در مراکز دولتی بیشتر از مراکز خصوصی بود. نمره استرس شغلی در مراکز دولتی بیشتر از مراکز خصوصی بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود (۰۲/۰p=). صدای محیط کار و استرس شغلی با یکدیگر ارتباط مستقیم داشتند که این ارتباط از لحاظ آماری معنادار بود (۰۰۷/۰p=). همچنین ارتباط سن و سابقه کار با استرس شغلی بصورت معکوس و از لحاظ آماری معنادار بود (۰۱/۰، ۰۲/۰p=). بین روشنایی محیط کار با استرس شغلی نیز رابطه معنیداری دیده نشد (۲/۰p=).

نتیجه گیری: شناسایی میزان استرس دندانپزشکان و عوامل فیزیکی در محیط کار از قبیل صدا و روشنایی باعث انجام فعالیت هایی جهت کم کردن عوارض استرس شغلی و بالا بردن کیفیت ارائه خدمات میگردد.