زمینه و هدف: دانشجویان بخش عظیمی از جمعیت را تشکیل می‏دهند و رفتارهای بهداشتی آنان با عنایت به اینکه فرصت کافی ندارند نیازمند توجه بیشتری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین سبک زندگی و پیش‏بینی تغییرات عوامل موثر برآن در دانشجویان رشته بهداشت انجام شده است. روش کار: مطالعه‏ای مقطعی بر روی ۱۰۰ دانشجوی مقطع کارشناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران با روش نمونه‏گیری تصادفی انجام گرفت. پرسشنامه استاندارد رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت (HPLP II) در رابطه با فعالیت فیزیکی، عادات غذایی و ایمنی بکار گرفته شد. داده‏های جمع‏آوری شده از طریق نرم افزار SPSS و آزمون‏های مونت کارلو و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: سبک زندگی قاطبه دانشجویان (۶۱ درصد) در سطح متوسط ارزیابی شد. برخورداری از سبک زندگی ضعیف، فعالیت فیزیکی کم، عادات غذایی نامناسب و رفتارهای ایمنی ناکافی به ترتیب برای ۲۳%، ۴۷%، ۲۷% و ۸% از واحدهای مورد مطالعه برآورد گردید. ارتباط سطح سبک زندگی با رشته تحصیلی دانشجویان معنی‏دار (۰۵/۰>p)، اما با سن، جنس و بومی بودن آنها معنی‏دار نبود. رابطه معنی‏داری بین نمره فعالیت فیزیکی و عادات غذایی دانشجویان دیده شد به طوری که با افزایش فعالیت فیزیکی روزانه، فراوانی عادات مثبت غذایی افزایش می‏یافت )۰۵/۰ >p). نتیجه گیری: بهبود و ارتقای سبک زندگی دانشجویان به ویژه از نظر فعالیت فیزیکی نیازمند توجه بیشتری است. گسترش فعالیت‏های آموزش بهداشت مبتنی بر فعالیت فیزیکی منظم برای ایجاد تغییرات مثیت در رژیم و عادات غذائی این گروه سنی توصیه می‏گردد.