زمینه و هدف: روشهای مختلفی برای تهویه تونل های درحال ساخت می توان استفاده کرد. هر یک از روش‌ها دارای مزایا، محدودیت‌ها و معایبی است که در انتخاب آنها باید در نظر گرفته شود. تهویه نامناسب نرخ پیشروی را پائین آورده و شرایط کاری نامطلوبی را برای کارکنان تونل ایجاد می‌کند. این مسئله در تونل های گاز دار بحرانی‌تر بوده و ممکن است جان شاغلین در تونل و همچنین کل پروژه را بخطر اندازد. مقاله حاضر بر اساس یکسری استاندارد های رایج تهویه، راهنمایی هایی جهت انتخاب سیستم تهویه و اجرای بهینه آن و همچنین جنبه های طراحی تهویه در تونل های گازدار را بیان می‌کند. روش کار: در انتخاب سیستم تهویه تونل البرز سیستم های معمول تهویه برای تونل های در حال ساخت مورد مقایسه قرار گرفت. در نهایت سیستم تهویه دهشی به عنوان مناسبترین طرح انتخاب شد. از آنجاییکه تهویه دهشی به فرم های مختلف قابل اجرا می‏باشد. در مقاله حاضر شش طرح برای سیستم تهویه تونل البرز مطرح و با هم مقایسه شدند. برای تعیین ظرفیت تهویه تونل میزان هوای لازم بر اساس معیارهای مختلف محاسبه شدند . هوای مورد نیاز برای تجهیزات دیزلی به عنوان هوای لازم برای تهویه تونل در نظر گرفته شد. با توجه به مزایا و معایب و محدودیت های استفاده از کانال هایی با قطر کم و زیاد، جهت انتخاب قطر بهینه، محاسبات تهویه برای قطرهای ۱۰۰، ۱۴۰ و ۱۸۰ سانتی متری انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از مقایسه واریانت های مختلف تهویه نشان داد در تونل هایی با این شرایط، استفاده از تهویه دهشی با دو فن که به صورت موازی در بیرون از تونل قرار دارند به همراه یک کانال هوای مشترک (۱۴۰ سانتیمتر) مناسبترین طرح ممکن می‏باشد. نتیجه گیری : تهویه مناسب عامل بحرانی در حفاری تونل های عمیق و گازدار است و استفاده از تهویه نامناسب ممکن است محیط کار ، جان افراد و نرخ پیشروی را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد.