مینا باباشاهی *، سمیرا شکری،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: سیاست‌های مالی می‌توانند نقش مهمی در رفتار و سلامت مصرف کنندگان بازی کنند. مطالعه حاضر با هدف تحلیل روند میزان مصرف نان در ایران و تغییرات میزان یارانه پرداختی به آن صورت پذیرفت.
روش کار: برای دستیابی به اهداف این مطالعه، میزان مصرف نان در خانوارهای ایرانی از ترازنامه غذایی ســال‌های ۱۳۹۰-۱۳۸۱ جمهوری اسلامی ایران و میزان یارانه پرداختی به آن از مستندات و آمارهای موجود در وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان استخراج گردید. تجزیه و تحلیل داده‌‌ها به وسیله نرم افزار SPSS-۱۶ و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی با ضریب اطمینان ۹۵ درصد انجام شد.
یافته ها: نتایج آزمون رگرسیون خطی بین میزان یارانه پرداختی به نان و میزان مصرف نان (۰۱۹/۰=p و ۷۲۰/۰-=r) و همچنین میزان انرژی تولیدی در بدن (۰۰۳/۰=p و ۸۲۴/۰-=r) اختلاف آماری معناداری را نشان داد، به طوری که به ازای افزایش هر یک میلیارد ریال یارانه پرداختی به نان، ۷۱۲/۶۳ تن از میزان مصرف نان و ۰۱۴/۰ کیلوکالری از انرژی مصرفی در روز کاسته می‌‌شود.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که در طی سالهای مورد بررسی، مصرف نان و میزان انرژی تولیدی آن در بدن با افزایش میزان یارانه های پرداختی به نان روند کاهشی داشته است، توجه ناکافی به کیفیت آرد و نان تولیدی، افزایش ضایعات نان، فقدان حق انتخاب برای مشتریان و نانوایان، ضعف در آموزش نانوایان و پیچیدگیهای مربوط به سهمیه بندی آرد از عمدهترین مشکلات مرتبط با ساختار یارانه‌های تولید نان در کشور هستند.
