سمیرا خیاط، ماهرخ دولتیان*، حامد فنائی، علی نویدیان، زهره محمودی، امیر کسائیان،
دوره ۱۱، شماره ۵ - ( زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه و هدف: عوامل اجتماعی- اقتصادی و محیطی در محله های حاشیه نشین میتواند بر شیوه زندگی ساکنین آنها تأثیرگذار باشد. با این حال، سبک زندگی حاشیه نشینان به ندرت مورد توجه محققین قرار میگیرد. هدف این مطالعه بررسی شیوه زندگی، مهمترین چالش و عوامل مرتبط با آن در زنان حاشیه نشین سنین باروری ساکن در جنوب شرق ایران بود.
روش کار: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی سبک زندگی زنان حاشیه نشین جنوب شرق ایران در سال ۱۳۹۶ بررسی شد. نمونه شامل ۴۰۰ نفربود که توسط نمونه گیری تصادفی خوشه ای یک مرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها پرسشنامه های سبک زندگی (LSQ) به شیوه مصاحبه فردی تکمیل شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آنالیز واریانس و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.از نرم افزار SPSS-۱۹ جهت آنالیز داده ها استفاده گردید و سطح کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین نمره LSQ ۹۷/۲۴±۰۸/۱۰۳ بود و در بین تمام حیطه های سبک زندگی حیطه ورزش و تندرستی کمترین نمره را کسب نمود (۶۸/۱۸±۵۸/۲۱). در بین عوامل پیشگویی کننده تحصیلات و اشتغال همسر، فاصله بین بارداریها، قومیت و سرپرست خانوار ارتباط معنی داری با سبک زندگی داشتند (به ترتیب ۰۳/۰=p، ۰۱/۰=p، ۰۰۲/۰=p، ۰۱/۰=p و ۰۱/۰=p).
نتیجه گیری: سبک زندگی زنان حاشیه نشین در سطح نامناسبی قرار داشت و ورزش مهمترین چالش سبک زندگی آنها بود. توجه بیشتر به مشخصات فردی و اجتماعی شوهر، وضعیت باروری، قومیت و سرپرستی خانواده و ارتقاء ورزش در سیاستگذاری، جهت ارتقاء شیوه زندگی ضروری است.
