زمینه و هدف: به دلیل رشد جمعیت و افزایش نیاز به منابع آبی و همچنین توسعه صنعت این منابع تحت تاثیر آلودگی‏های متفاوتی قرار گرفته اند. یک دسته از این آلاینده‏ها ترکیبات نفتی می‏باشد که می‏تواند حاوی ترکیبات خطرناکی مانند BTEX باشد. این ترکیبات می‏تواند اثرات بهداشتی نامطلوب بسیاری داشته باشد. روش کار: در این مطالعه از کربن فعال به همراه فرآیند ازن زنی جهت حذف ترکیبات نفتی از نمونه‏های آب استفاده شد. نمونه برداری از منابع آب زیرزمینی نزدیک پالایشگاه نفت تهران انجام گرفت. دوزاژ کربن فعال برابر با ۵/۰، ۳ و ۵/۵ گرم بر لیتر و مقدار جریان گاز ازن تزریقی برابر با L/min۵/۲ بود. از روش سطح پاسخ بر مبنای طراحی Box-Behnken جهت ارزیابی اثر متغیرهای مستقل بر عملکرد پاسخ (راندمان حذف ترکیبات نفتی) و همچنین پیشگویی بهترین مقدار پاسخ استفاده شد. از آنالیز واریانس (ANOVA) به عنوان روش آماری آنالیز پاسخ‏ها استفاده شد. یافته ها: مقدار بالای ۲R (۹۸/۰) نشان می‏دهد که حذف COD می‏تواند بوسیله این مدل تعریف شود. اگر چه مقدار adjusted۲R (۹۶/۰) کمتر از مقدار ۲R می‏باشد، اما می‏توان استنتاج کرد که مدل، داده‏های آزمایشات را به صورت رضایت بخش متناسب کرده است. نتیجه گیری: استفاده از یک اکسیدان به همراه کربن فعال می‏تواند راندمان حذف ترکیبات آلی را افزایش دهد. در این مطالعه مشاهده شد که با افزودن کربن فعال به عنوان یک کاتالیست به همراه فرآیند ازن زنی، راندمان حذف ترکیبات نفتی به شدت افزایش می‏یابد.

زمینه و هدف: نانو ذرات نقره به دلیل قدرت میکروب‌کشی بالا یک گزینه موثر برای گندزدایی می‌باشند. پیش‌تر جداسازی نانوذرات نقره از محیط‌های مایع کاربری این ترکیبات را محدود می‌ساخت. لذا در این پژوهش، نانو ذرات نقره بر روی نانوذرات اکسید آهن پوشش داده شدند تا با استفاده از نیروی مغناطیسی قابلیت جداسازی آن‌ها پس از گندزدایی از محلول فراهم شود. روش کار: در این مطالعه بنیادی- کاربردی نانوکامپوزیت‌های نقره مغناطیسی و شکل اصلاح شده آن با لایه کربنی سنتز شد و قدرت گندزدایی آن‌ها بر روی باکتری‌های کلی‌فرم گرماپای به روش تخمیر لوله‌ای مستقیم سنجش شد. کارایی دو گندزدای سنتز شده با استفاده از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون مورد مقایسه قرار گرفت. تأثیرغلظت‌های مختلف گندزدا (mg/L ۶۰-۰)، جمعیت اولیه باکتری (MPN/۱۰۰mL ۱۰۵-۱۰۱)، زمان تماس (۶۰-۰ دقیقه) و همچنین امکان استفاده مجدد از گندزدا (۷-۱ مرتبه) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: کارایی نانوذرات Fe۳O۴@C@Ag با بکارگیری آزمون آماری ویلکاکسون دارای اختلاف معنی‌داری (۰۵/۰p<) از ترکیب Fe۳O۴@Ag بود. با استفاده از غلظت بهینه mg/L۴۰ از Fe۳O۴@C@Ag پس از ۳۰ دقیقه زمان تماس، استاندارد تخلیه پساب حاصل شد. همچنین استفاده مجدد از Fe۳O۴@C@Ag نشان داد که می‌توان تا ۷ مرتبه بدون کاهش قابل ملاحظه‌ای در راندمان، از این گندزدا استفاده نمود. آنالیز پساب خروجی نشان داد که در pHهای مختلف حتی پس از ۲۴ ساعت، یون نقره کمتر از حد استاندارد است. نتیجه‌گیری:باتوجه به راندمان بالای گندزدایی Fe۳O۴@C@Ag، امکان استفاده مجدد و عدم تولید آلاینده ثانویه، این گندزدا توانایی بالایی برای کابرد در تصفیه فاضلاب‌های شهری دارد.

زمینه و هدف: این مطالعه با توجه به افزایش نگرانی در مورد مصرف مواد غذایی آلوده به فلزات سنگین انجام گرفت. عوارض سلامتی ناشی از جذب رژیمی فلزات سنگین نیز بخوبی شناخته شده است. فلزات، یکی از عواملی هستند که در مراحل مختلف تولید پنیر میتوانند وارد این ماده غذایی شوند. هدف از پژوهش حاضر برآورد میزان ورود هفتگی فلزات سنگین (سرب، کادمیوم، کروم، مس، آهن، قلع، روی و نیکل) از طریق مصرف پنیر در ایران به منظور برآورد سهم این ماده غذایی در میزان دریافتی فلزات از طریق رژیم غذایی ایرانیان میباشد.

روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی ۵۴ نمونه پنیر پر مصرف که کارخانه های تولیدکننده آنها در سراسر کشور پراکنده بود، انجام گرفت. پس از آماده سازی، میزان فلزات سنگین سرب، کادمیوم، کروم، مس، آهن، قلع، روی و نیکل نمونه های پنیر، توسط دستگاه ICP-OES اندازه گیری شد و میزان دریافت هفتگی این فلزات از طریق مصرف پنیر برآورد گردید. سپس نسبت آن با میزان دریافت قابل تحمل هفتگی موقتی بصورت درصد بیان گردید.

یافته ها: بالاترین غلظت فلز (میکروگرم بر گرم وزن تر) مربوط به روی (۱۰/۵) و کمترین آن مربوط به کادمیوم (۰۰۵/۰) میباشد. بالاترین میزان ورود هفتگی برای فلز روی (۱/۴۶۴ میکروگرم) و کمترین میزان ورود هفتگی (۴۵/۰ میکروگرم) برای فلز کادمیوم محاسبه گردید. تمام برآوردهای میزان دریافت فلزات (از طریق مصرف پنیر) برای تمامی فلزات مورد مطالعه به جز نیکل (۱۹/۱%) کمتر از یک درصد حداکثر میزان قابل تحمل هفتگی موقتی بود.

نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد ماده غذایی پنیر در ایران سهم چشمگیری در میزان حداکثر قابل تحمل هفتگی فلزات ندارد. اما بایستی در نظر داشت که پنیر، تنها منبع ورود فلزات سنگین به بدن انسان نمیباشد. با این حال میزان سرب نمونه های پنیر از حد مجاز توصیه شده کدکس برای فلز سرب در فرآورده های لبنی (mg/kg۰۲/۰) بالاتر بود. برای فهم بهتر و مدیریت بهینه و جلوگیری ازآلودگی بیشتر، مطالعه منشاء فلز سرب در پنیرهای تولیدی کشور توصیه می گردد.