زمینه و هدف: سیانید یک ترکیب بسیار خطرناک است که صنایع مختلفی آن را وارد محیط زیست می‏کنند. در این مطالعه کارایی فرایند الکتروفنتون جهت حذف سیانید در حضور اسید هیومیک به‏عنوان مداخله‏گر از محیط‏های آبی مورد بررسی قرار گرفت. روش‏ کار: در این مطالعه تجربی، در هر مرحله از آزمایشات، ۱۰۰۰ میلی لیتر از محلول سیانید با غلظت اولیه مشخص وارد راکتور گردید. تاثیر پارامترهای مختلف مانند (۱۰-۳)pH ، زمان واکنش (۲۰ -۵ دقیقه)، غلظت اولیه سیانید (۱۰۰۰-۱۰۰ میلی گرم در لیتر) ، غلظت هیدروژن پراکساید (۵۰ – ۵ میلی لیتر در لیتر) و غلظت‏های مختلف اسید هیومیک (۲۵-۱۰۰ میلی گرم در لیتر) در حذف سیانید مورد بررسی قرار گرفت. یافته‏ها: یافته‏ها نشان داد که راندمان فرایند الکتروفنتون با افزایش pH، افزایش غلظت اولیه آلاینده و افزایش غلظت اسید هیومیک کاهش و با افزایش ولتاژ جریان، افزایش غلظت هیدروژن پراکساید افزایش می‏یابد. در بهترین شرایط آزمایش در ۳pH=، غلظت اولیه سیانید برابر ۱۰۰ میلی گرم در لیتر، ولتاژ ۳۰ ولت، غلظت ۲۵ میلی لیتر در لیتر هیدروژن پراکساید و غلظت ۲۵ میلی گرم در لیتر اسید هیومیک راندمان فرایند الکتروفنتون ۷۲ درصد به‏دست آمد. در حالی‏که در غیاب اسید هیومیک در محیط، در شرایط مشابه، راندمان این فرایند ۹۶ درصد بود. نتیجه گیری: نتایج کلی نشان داد این فرایند قابلیت بالایی در حذف سیانید داشت. این فرایند تحت تاثیر پارامترهای مورد مطالعه قرار داشته و با تغییر هر یک از این پارامترها در راندمان فرایند تغییر صورت گرفت.