زمینه و هدف: لیشمانیوز جلدی یک معضل بهداشت عمومی در بسیاری از مناطق گرمسیری کشور به شمار می­رود که به دلیل ایجاد ضایعات بر روی بدن بیماران از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل بزنف در مورد کنترل لیشمانیوز جلدی در دانش آموزان بخش مرکزی واقع در استان قم طی سال ۱۳۹۳صورت گرفت.

روش کار: این مطالعه نیمه تجربی شاهد دار بر روی ۱۹۲ نفر از دانش آموزان دوره راهنمایی ساکن مناطق آندمیک سالک در استان قم بر اساس مدل بزنف انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز توسط پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن تائید شد، در دو نوبت قبل و ۲ ماه بعد از مداخله آموزشی جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS با آزمون­ های کای دو و تی و با استفاده از مدل­های تعمیم یافته خطی (GLM) با بکارگیری تحلیل اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نمرات سازه های آگاهی، نگرش، عوامل قادر کننده، قصد رفتاری و رفتار سالم در گروه مورد، بعد از مداخله، تفاوت معنیداری را نسبت به گروه شاهد نشان داد (۰۰۱/۰.(p< میانگین نمرات در سازه نرم های انتزاعی بعد از آموزش افزایش یافت؛ اما به لحاظ آماری معنیدار نبود (۰۵/۰>p سطح معنیدار در نظر گرفته شد).

نتیجه گیری: اقدامات آموزشی قبل، حین و بعد از اجرای در مورد روش های کنترل ناقل میتواند تاثیر بسزایی در موفقیت برنامه های پیشگیری و کنترل سالک داشته باشد و در این راستا استفاده از مدل بزنف توانست در اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه در کنترل سالک موثر باشد.