زمینه و هدف: آلاینده‏های هوا به عنوان یکی از مشکلات جامعه بشری تاثیرات مختلفی بر سلامتی انسان می‏گذارند. از آلاینده‏های هوا می‏توان به آلاینده‏های گازی و از بین آنها به ازن اشاره نمود که اثرات زیانبار آن، بررسی مقدار و اثرات آن را ضروری می‏سازد. در این مطالعه به بررسی اثرات ازن بر سلامتی ساکنین کلانشهرهای مشهد، تبریز، شیراز، اصفهان و اراک در سال ۱۳۹۰ پرداخته شده است. روش کار: ابتدا داده‏های خام مربوط به آلاینده‏های معیار هوا از سازمان‏های حفاظت محیط زیست شهرهای تحت بررسی در سال ۱۳۹۰ گرفته شده، طبق معیارهای WHO اعتبارسنجی شد و داده‏هایی که دارای اعتبار کافی بودند، توسط نرم‏افزار Excelآماده سازی شده و جهت بدست آوردن نتایج، وارد نرم‏افزار AirQ شدند. یافته ها: متوسط غلظت سالیانه O۳ در شیراز بیشتر از بقیه و در اکثر شهرهای مورد بررسی در فصل گرم بیشتر از فصل سرد بود. بیشترین تعداد تجمعی کل مرگ به ترتیب با ۲۹۴ و ۱۴۸ نفر مربوط به اصفهان و مشهد، و کمترین مقدار مربوط به اراک با ۵۵ نفر بود. نتیجه گیری: جهت تعیین غلظت بالای O۳ در شهر شیراز توصیه می‏شود تا مقادیر پیش‏سازهای O۳، شرایط آب و هوایی، موقعیت جغرافیایی و غیره بررسی شوند. در نتیجه می‏توان گفت که استفاده از نرم‏افزار AirQ و توصیه‏های سازمان بهداشت جهانی جهت بررسی اثرات بهداشتی O۳ بر روی سلامتی انسان، روشی مطمئن، مفید و ساده می‏باشد.

زمینه و هدف: انتخاب روش آموزشی مناسب در حیطه آموزش بهداشت کودکان، یک امر مهم در پیشگیری از بیماریهای دهان و دندان و ارتقاء سطح سلامت دهان در جامعه محسوب میشود. اهمیت این موضوع محققین را بر آن داشت تا در این مطالعه دو روش آموزشی قصه گویی (به عنوان روش غیرمستقیم) و سخنرانی (به عنوان روش مستقیم) را در آموزش بهداشت دهان و دندان دانش آموزان مقطع ابتدایی در شهر یزد با یکدیگر مقایسه نمایند.

روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای به روش قبل و بعد بود که در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ در شهر یزد بر روی ۱۱۷ دانش آموز دختر مقطع ابتدایی انجام گرفت. نمونه ها به صورت خوشه ای و تصادفی از بین کلاس های مقطع سوم ابتدایی، ۴ کلاس انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای بود که قبل و بعد از اجرای دو روش آموزشی، میزان آگاهی، نگرش و عملکرد دانش آموزان به وسیله آن سنجیده و مقایسه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۷ و آزمون های آماری t-test، ANOVA و کی- دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: میانگین نمره آگاهی در گروه آموزش دیده به روش سخنرانی ۹۴/۱±۵۹/۱۵ و به روش قصه گویی ۷۹/۰±۹۶/۱۶ بوده و تفاوت بین دو گروه بعد از مداخله، از نظر آماری معنادار بود (۰۰۱/۰ p =). میانگین نمره نگرش در گروه آموزش دیده به روش سخنرانی ۵۰/۳±۴۰/۲۱ و به روش قصه گویی ۵۵/۲±۳۲/۲۴ بوده و تفاوت بین دو گروه بعد از مداخله، از نظر آماری معنادار بود (۰۰۱/۰p =)؛ همچنین میانگین نمره عملکرد در گروه آموزش دیده به روش سخنرانی ۰۱/۲±۴۲/۱۳ و به روش قصه گویی ۱±۳۹/۱۴ بود و تفاوت بین دو گروه بعد از مداخله، از نظر آماری معنادار بود (۰۰۳/۰p =).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تاثیر روش قصه گویی (روش غیر مستقیم) بر آگاهی، نگرش و عملکرد در آموزش بهداشت دهان و دندان به طور معناداری بیشتر از روش سخنرانی (مستقیم) می باشد.