مهدی فضل زاده دویل، نورالدین قراری *، پروانه خزائی، بهزاد سرانجام، امیرحسین منصفی، منصوره حمیدی، علیرضا حاج قاسمخان، حسن حداد زاده نیری، حجت اله عباس زاده، آرزو آدیگوزلی،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: مواجهه همزمان با صدا و کادمیوم در محیط های صنعتی بطور رایج رخ میدهد. این مطالعه با هدف ارزیابی تغییر بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در بافت های کبد، بیضه و شنوایی موشهای نر بالغ بدنبال مواجهه همزمان با کادمیوم و صدای بالا انجام شد.
روش کار: ۳۲ موش صحرایی نر با نژاد ویستار در چهار گروه آزمایشی (هر گروه ۸ موش) مورد استفاده قرار گرفتند. ۱- گروه کنترل (بدون مواجهه) ۲- گروه مواجهه با صدای۱۰۰ دسی بل (۸ ساعت در روز) ۳- گروه مواجـهه با کادمیوم ۴- گروه مواجهه همزمان با صدای ۱۰۰ دسی بل و کادمیوم (۸ ساعت در روز). مواجهه به مدت یک ماه انجام شد. در این مطالعه سطح مالون دی آلدئید (MDA) و گلوتاتیون (GSH) طبق روشهای استاندارد مربوطه در بافتهای کبد، بیضه و شنوایی تعیین مقدار شدند. قبل از هرگونه مواجهه افت شنوایی موشها با استفاده از آزمون ABR مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: بعد از ۳۰ روز مواجهه، در گروه مواجهه توام با صدا و کادمیوم افزایش معنادار سطح بیومارکرهای MDA و کاهش معنادار سطح بیومارکر GSH در بافتهای کبد، بیضه و شنوایی موشهای تحت مواجهه مشاهده شد. همچنین بین سطح MDA و GSH گروه مواجهه با کادمیوم و گروه مواجهه توام با صدا و کادمیوم نیز بافتهای مذکور ارتباط معناداری بدست آمد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که مواجهه با صدا و کادمیوم به تنهایی باعث استرس اکسیداتیو در بافتهای موشها میشود اما مواجهه همزمان باعث افزایش استرس اکسیداتیو در هر سه بافت میگردد. در واقع این مطالعه تایید کرد که وجود عوامل شیمیایی مثل کادمیوم در محیطهایی که صدای بالایی دارند میتواند اثر افزایشی بر پراکسیداسیون لیپیدی و اثر تضعیف کنندگی بیشتر روی سیستم دفاع آنتی اکسیدانی داشته باشد. البته نیاز به مطالعات بیشتری در خصوص اثر مواجهه توام با صدا و کادمیوم وجود دارد.
