زمینه و هدف: ناراحتی‏های اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار یکی از شایع‏ترین بیماری‏های شغلی در دندانپزشکان محسوب می‏شود. این مطالعه با هدف بررسی شیوع این اختلالات، تعیین ریسک فاکتورهای شغلی و ارائه راهکارهای کنترلی انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 48 نفر از دندانپزشکان شهرستان سمنان در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک و ریسک فاکتورهای شغلی با استفاده از تکنیک ارزیابی سریع بدن (REBA) بررسی شد. داده‏ها با استفاده از آزمون مجذور کای دو مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: بیش از 80 درصد دندانپزشکان در یکسال گذشته، حداقل در یک ناحیه بدن احساس ناراحتی داشته‌اند. شیوع ناراحتی‏های اسکلتی- عضلانی در افراد مورد پژوهش به ترتیب در گردن 58 درصد، مچ دست 54 درصد، کمر 46 درصد، شانه 37 درصد و پا 4 درصد بود. تفاوت معناداری در میزان شیوع ناراحتی اسکلتی- عضلانی میان دندانپزشکان زن و مرد وجود نداشت. بین میزان شیوع ناراحتی اسکلتی- عضلانی در افراد مورد پژوهش در اندام‏های گردن، مچ دست، کمر، شانه و پا با متغیرهای سن، مدت کار روزانه، سابقه کار و شاخص توده بدنی ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتایج حاصل از تکنیک واکاوی پوسچر ربا نشان داد حدود90 درصد وضعیت کاری دندان‌پزشکی در بالای محدوده میانگین خطر قرار دارند که نیازمند اقدام اصلاحی ضروری می‏باشند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اکثر وضعیت‏های کاری افراد مورد تحقیق نیاز به اصلاح دارد. لذا انجام مداخلات ارگونومیکی ضروری به نظر می‏رسد.