|
بررسی رابطه بین استرس شغلی و زمان واکنش در کارکنان اورژانس بیمارستان
|
زهرا اردودری    ، احسان الله حبیبی |
| دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران |
|
|
چکیده: (69 مشاهده) |
زمینه و هدف: استرس نوعی فرسودگی جسمی یا روانشناختی است که بر اثر مشکلات واقعی و یا خیالی بوجود می آید. عامل استرسزای شغلی از طریق کاهش تمرکز، تردید در انجام کارها، سهم بسزایی در بروز اعمال ناایمن از سوی شاغلین دارد. سه نوع زمان واکنش با نامهای ساده، تشخیصی و انتخابی مشخص شده است. زمان واکنش یک عامل مهم در اجرای بسیاری از تکالیف حرکتی است. هدف از این مطالعه، سنجش ارتباط بین زمان واکنش و استرس شغلی است.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی، در میان 120 نفر از کارکنان اورژانس انجام گرفت. برای اندازه گیری زمان واکنش و استرس شغلی از دستگاه زمان سنج واکنش و نسخه ایرانی پرسشنامه استرس شغلی HSE استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 انجام و 05/0 p< معنادار تلقی گردید.
یافته ها: میانگین استرس شغلی، زمان واکنش ساده، تشخیصی و انتخابی در جامعه مورد مطالعه بترتیب51/125، 98/310، 50/473 و 82/453 بدست آمد. آزمون تی مستقل نشان داد که جنسیت روی استرس شغلی و زمان واکنش تاثیرگذار نیست. ضمناً طبق آزمون پیرسون، بین استرس شغلی با زمان واکنش تشخیصی و انتخابی رابطه معنادار و معکوس وجود دارد به طوری که با افزایش نمره استرس شغلی (کاهش استرس)، کاهش زمان واکنش نیز مشاهده شد(05/0p<). ولی بین استرس شغلی با زمان واکنش ساده رابطه معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: توصیه میگردد در مشاغلی که نیازمند زمان واکنش کوتاه و دقت بالایی هستند، با کاستن از استرس افراد، عملکرد شغلی آنها بهبود یابد. بدین ترتیب از حوادث ناشی از کار که بعضاً به دلیل کندی افراد در انجام واکنش لازم صورت میگیرد، جلوگیری شود. از سویی توصیه میگردد علاوه بر معاینات فیزیکی، افراد از نظر شرایط روحی و روانی نیز مورد پایش قرار گیرند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: استرس شغلی، زمان واکنش، پرسنل اورژانس بیمارستان |
|
|
متن کامل [PDF 272 kb]
(46 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1401/7/23 | پذیرش: 1402/11/23 | انتشار: 1403/1/14
|
|
|
|
|
|
