زمینه و هدف: سازمان جهانی بهداشت، سالک را جزء شش بیماری مهم مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیری معرفی نموده است. به دلیل شیوع بالای بیماری طی سالهای اخیر در شهرستان مهران و تبدیلشدن به یکی از مناطق پرخطر، این مطالعه با هدف تعیین وضعیت شیوع سالک در شهرستان مهران طی سالهای 96-1392 صورت گرفته است. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، کلیه پروندههای مراجعهکنندههای مبتلا به سالک به مراکز خدمات جامع سلامت شهرستان مهران از سال 96-1392 بررسی شدند. اطلاعات موردنیاز از قبیل جنسیت، شغل، محل سکونت، سن مربوط به افراد مبتلا جمعآوریشده و توسط نرمافزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: در این مطالعه، تعداد افراد مبتلا طی سالهای 1392 تا 1396 برابر 2037 نفر بودند که 16/56% (1144 نفر) مرد و 7/69% (1419 نفر ساکن شهر بودند. گروه سنی 10-0 سال با 70/29% (605 نفر) بیشترین درصد فراوانی ابتلا را داشتند. از بین مشاغل نیز خانهداران با 10/27% (277 نفر) طی سالهای 94 تا 96 بیشترین درصد فراوانی ابتلا را داشتند. نتیجهگیری: انجام اقداماتی نظیر توجیه مسئولین در مورد اهمیت بیماری سالک بخصوص خطر همهگیر شدن آن، اجرای برنامههای کنترل ناقلین و مخازن با بسترسازی مناسب، توجه بیشتر به آموزش کارکنان ارائهدهنده خدمات بهداشتی درمانی و توجه به آموزش جامعه بخصوص در مناطق آندمیک میتواند در کنترل این بیماری مؤثر واقع شود
Mazloomi S, Nourmoradi H, Tazik Z, Ghodsei S, Amarloei A. Survey of Leishmaniasis Prevalence Status in Ilam Province during 2013-2017 (Case Study: Mehran Township). j.health 2021; 12 (3) :397-404 URL: http://healthjournal.arums.ac.ir/article-1-2471-fa.html
مظلومی سجاد، نورمرادی حشمت الله، تازیک زهره، قدسی سودابه، عمار لویی* علی. بررسی وضعیت شیوع سالک در استان ایلام طی سالهای 1396-1392 (مطالعه موردی: شهرستان مهران). سلامت و بهداشت. 1400; 12 (3) :397-404