|
شیوع فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستان های ایران:
یک مطالعه مروری نظام مند و متاآنالیز
|
پروانه اصفهانی**    |
| دانشگاه علوم پزشکی زابل |
|
|
چکیده: (4707 مشاهده) |
زمینه و هدف: فرسودگی شغلی در پرستاران مانع ارتقای شغلی و نیل به اهداف مرتبط با شغل آنها میگردد که در نتیجه منجر به کاهش کیفیت عملکرد بیمارستانها میشود. این پژوهش با هدف شناسایی شیوع فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستانهای ایران انجام شد.
روش کار: برای انجام این پژوهش از روش مرور نظام مند و متاآنالیز استفاده شد. برای این منظور کلیه مقالات منتشرشده در زمینه شیوع فرسودگی شغلی در پرستاران در بازه زمانی 1379 تا پایان سال 1396در 7 پایگاههای اطلاعاتی PubMed (Medline)، Web of Science،ScienceDirect ، Scopus، Magiran، IranMedex و SID و فهرست منابع مقالات یافتشده جستجو و جمعآوری شد. در نهایت، تعداد 32 مقاله شرایط ورود به این مطالعه را داشتند که با اســتـفاده از نرم افزار Comprehensive Meta-Analysis تحلیل شدند.
یافتهها: در این مطالعه بر اساس مدل اثرات تصادفی شیوع فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستانهای ایران 25 درصد (32-19%: حدود اطمینان 95%) به دست آمد. بیشترین شیوع فرسودگی شغلی در پرستاران در تهران در سال 1388، 75 درصد (65-82%: حدود اطمینان95%) و کمترین شیوع فرسودگی شغلی در پرستاران در همدان در سال 1395 با 2/0 درصد (1/0-4/0%: حدود اطمینان95%) به دست آمد. بین متغیرهای میانگین سنی پرستاران، سال انتشار مطالعه، حجم نمونه و شیوع فرسودگی شغلی رابطه معنی داری وجود داشت (05/0p<).
نتیجهگیری: شیوع فرسودگی شغلی تقریباً روی یک سوم پرستاران بیمارستانهای ایران تاثیر میگذارد. بنابراین، سیاستگذاران و مدیران نظام سلامت باید اقدامات جدی به منظور کاهش شیوع فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستانها بعمل آورند. |
|
| واژههای کلیدی: فرسودگی شغلی، پرستار، بیمارستان |
|
|
متن کامل [PDF 268 kb]
(2961 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1398/4/6 | پذیرش: 1398/4/6 | انتشار: 1398/4/6
|
|
|
|
|
|
