زمینه و هدف: در استخرهای شنا علاوه بر احتمال بلع آب آلوده توسط شناگران، چشم، گوش و مجاری تنفسی نیز به طور مستقیم با آب در تماس هستند و در صورت کافی‏نبودن مراحل تصفیۀ آب، امکان ابتلای شناگران به انواع بیماری‏های عفونی وجود دارد. این مطالعه در راستای ارزیابی کیفیت آب چشمه های معدنی شهرستان نیر در استان اردبیل، با تاکید بر باکتری S. aureus بعنوان یکی از ارگانیسمهای دخیل در عفونتهای پوستی و چشمی در نیمه اول سال 90 انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد، تعداد 45 نمونه از چشمه‏های آبگرم معدنی شهرستان نیر در طی ماههای اردیبهشت تا شهریور برداشته شد. میزان کلر آزاد باقیمانده، دما، pH، کدورت، H2S، ORP، DO و EC در محل نمونه‏برداری اندازه‏گیری شده و رنگ توسط اسپکتروفتومتر DR-5000 اندازه گیری گردید. آزمایشات مربوط به توتال و فیکال کلیفرمها، استافیلوکوکوس اورئوس، HPC و فیکال استرپتوکوکها، بر اساس کتاب روشهای استاندارد انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشاندهنده بیشترین آلودگی به فیکال و توتال کلیفرم‏ها، باکتری‏های هتروتروف و استافیلوکوکوس اورئوس در تیرماه بود. کمترین آلودگی نیز مربوط به استرپتوکوک‏های مدفوعی (حداکثر MPN/100 11) در مردادماه ثبت شد. همچنین بین ماه‏های نمونه‏برداری و میزان آلودگی به باکتری S. aureus ارتباط آماری معنی‏داری وجود داشت (00/0p=). از طرفی بین آلودگی به S. aureus با دمای آب و نیز اکسیژن محلول همبستگی معکوس معنی دار و بین آلودگی به S. aureus و کدورت آب همبستگی معنی دار آماری وجود داشت (05/0>p). این نتایج ارتباط آماری معنی داری را بین آلودگی به باکتری مورد بحث و pH و H2S نشان نداد. نتیجه گیری: در مجموع، 67/86 درصد نمونه ها در مقایسه با حد مجاز استافیلوکوکوس اورئوس، بالاتر از محدوده استاندارد قرار داشتند (MPN/100<50)، این نتایج زنگ هشداری برای وقوع بیماریهای پوستی و عفونت‏های احتمالی برای شناگران به شمار می‏آید. لذا پیشنهاد می‏شود که پایش مستمر آب‏های گرم معدنی شهرستان نیر، در کنار محدود نمودن تعداد شناگران، با جدیت بیشتری توسط مسئولین امر مد نظر قرار گیرد.