زمینه و هدف: مؤلفه مرگ به لحاظ تأثیر بسزایی که بعنوان یکی از وقایع مهم جمعیتی در پویایی جمعیت داشته و دارد، از دیر باز مورد توجه اندیشمندان بوده است. بالاخص مرگ و میر کودکان از شاخصهای مهم توسعه کشورها محسوب شده و از عوامل تعیینکننده امید زندگی است. این بررسی، ارتباط مفهوم محرومیت اجتماعی در ساختاری کلیتر با مرگ و میر کودکان و دیگر جنبههای علل مرگ، و نیز عوامل بهداشتی و درمانی و پزشکی مرگ کودکان در مناطق روستایی شهرستان پارس آباد را مورد مطالعه قرار داده است.
روش کار: میزان و عوامل مؤثر بر مرگ کلیه کودکان زیر 5 سال فوتشده در طول 6 سال (1386-1381) در مناطق روستایی شهرستان پارسآباد، به کمک پرونده بهداشتی خانوار و با مصاحبه با خانوار، بررسی و تکمیل پرسشنامه؛ مورد مطالعه قرار گرفت. آمار حاصله به صورت توصیفی، مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج: نتایج پژوهش حاکی است که الگوی مرگ در مناطق روستایی استان، با الگوی مرگ در نقاط روستایی کشور یکسان نیست. میزان مرگ و میر کودکان بالاتر از حد متوسط مرگ و میر کودکان در نقاط روستایی کشور بوده و میزان مرگ دختران بیش از پسران بوده است. با افزایش سواد مادران، میزان مرگ کودکان کاهش مییابد. مرگ ومیر کودکان در میان زوجهای خویشاوند، بیش از غیر خویشاوند بوده و با اضافهشدن تعداد کودکان بهدنیاآمده، هر چه رتبه کودک بالا رود، احتمال فوت زیادتر میشود.60% کودکان فوتشده در گروه سنی نوزادان و 23% در گروه یک ماه تا یک سال (83% زیر یکسال) و 17% یک تا 5 سال را شامل میشود.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان میدهد با توجه به شرایط خاص فرهنگی، نیاز به کار فرهنگی عمیق در ارتباط با از بینبردن ترجیح جنسی و مطالعه علل ناهنجاری در منطقه میباشد.
معینی سید رضا، تمجیدزاد زهرا. بررسی میزان و علل مرگ و میر.کودکان در مناطق روستایی استان اردبیل با تأکید بر شهرستان پارسآباد. سلامت و بهداشت. 1389; 1 (2) :52-58