زمینه و هدف: انواع روش های طبیعی پیشگیری از بارداری که در آن­ها دارو یا تجهیزات به کار گرفته نمی­شود، توسط زوجها مورد استفاده قرار میگیرند. ناآگاهی یا اطلاعات نادرست زوجین، از کارآیی روشهای طبیعی و میزان شکست آنها منجر به بروز حاملگی ناخواسته و تبعات ناشی از آن، از جمله افزایش سقط جنین و مرگ مادران باردار میگردد. این مطالعه با هدف بهبود آگاهی، نگرش و عملکرد زنان استفاده کننده از روش­های طبیعی پیشگیری از بارداری تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان البرز استان قزوین انجام شد.

روش کار: این مطالعه به صورت مداخله ای بر روی 147 زن شوهردار 49-15 ساله ای که حداقل از 3 ماه قبل از شروع پرسشگری، از روش طبیعی برای پیشگیری از بارداری استفاده کرده و منتظر فرزند نبودند، انجام شد. از روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک و پرسشنامه محقق ساخته، قبل و 6-4 ماه بعد از مداخله (آموزش با استفاده از بحث گروهی ارائه گردید) استفاده شد. آگاهی، نگرش و عملکرد این گروه در استفاده از روش های پیشگیری از بارداری (قبل و بعد از مداخله) با استفاده از نرم افزار آماری spss-16 مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: پس از آموزش، نسبت زنان آگاه در مورد روشهای پیشگیری از بارداری افزایش یافت، نگرش و عملکرد واحدهای پژوهش نیز بهبود یافت (001/0>p). این مداخله تفاوت قابل ملاحظه ای در درصد زنان آگاه از روش قرصهای پیشگیری از بارداری ایجاد نکرد.

نتیجه گیری : یافته های مطالعه حاکی از آن است که آموزش به شیوه بحث گروهی در افزایش درصد زنان آگاه و موافق در خصوص روشهای مطمئن پیشگیری از بارداری موثر می باشد. همچنین درصد زنان با عملکرد مناسب، پس از آموزش افزایش یافت.